Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
ata-baba — is. Əcdad, ulu baba, nəslin ilk baniləri. Ata baba yurdu. Ata baba qaydası. Onun ata babası kəndli olmuşdur. – Ata babadan bu məhəllələrə belə bir ad qoyulmuşdu. . . N. N.. <Cahan:> Sən gəl, ata baba yolu ilə evlən. Ü. H.. Mirzağa Cəmiləni… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ata — is. 1. Övladı olan kişi; dədə. Doğma ata. Ögey ata. Bu uşaq lap atasına oxşayır. – Ata olmayan, ata qədrini bilməz. (Ata. sözü). 2. məc. Bir nəzəriyyənin, məsələnin və s. nin banisi; rəhbər, yolgöstərən. M. F. Axundzadə Azərbaycan… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ata — baba, ata, I, 32, 86, 206. 288, 508; II, 80; III, 87, 210, 383 … Divan-i Luqat-i it-Türk Dizini
ata dostu oğla mirastır — baba dostları, babamızdan bize kalan miras gibidirler, bizi kollarlar ve bize her türlü yardımı yaparlar anlamında kullanılan bir söz … Çağatay Osmanlı Sözlük
baba — ata, cid, peder, ebu; deve … Çağatay Osmanlı Sözlük
baba — is. 1) Çocuğun dünyaya gelmesinde etken olan erkek Türk babanın ve Türk ananın çocuğu Türktür. Anayasa 2) Çocuğu olmuş erkek, peder 3) Kazılarda çıkarılan toprağın miktarını hesaplayabilmek için yer yer bırakılan toprak dikme 4) Çatı merteği 5)… … Çağatay Osmanlı Sözlük
ata — is. 1) Baba 2) Dedelerden ve büyük babalardan her biri Ey kız gözüme huri görünürsün / Atan sevmez seni benden ziyade. Karacaoğlan 3) Kişinin geçmişte yaşamış olan büyükleri Birleşik Sözler atabey ata erki ataerkil atasarısı Atasözü, Deyim ve… … Çağatay Osmanlı Sözlük
ata — peder, valid, baba, musinn, ihtiar, muhterem adam, seyid ata ve peder ata gibi … Çağatay Osmanlı Sözlük
bâbâ — (F.) [ ﺎﺑﺎﺑ ] 1. baba. 2. ata … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
ata erki — is., top. b. Soyda temel olarak babayı alan ve ailede çocukları baba soyuna mal eden topluluk düzeni, pederşahilik … Çağatay Osmanlı Sözlük
baba — (Başkeçid, Təbriz, Füzuli) ata. – Babam maηa kitaf alıf (Başkeçid); – Get gör, baban gəldimi öyə? (Füzuli) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
